Przejdź do zawartości

Thomas Burns

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thomas Burns
Ilustracja
Non ministrari sed ministrare
Kraj działania

Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1944
Belfast

Biskup Menevii
Okres sprawowania

2008–2019

Ordynariusz polowy Wielkiej Brytanii
Okres sprawowania

2002–2008

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Inkardynacja

maryści

Śluby zakonne

12 września 1971

Prezbiterat

16 grudnia 1971

Nominacja biskupia

24 maja 2002

Sakra biskupia

18 czerwca 2002

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

18 czerwca 2002

Miejscowość

Aldershot

Miejsce

Katedra polowa

Konsekrator

Cormac Murphy-O’Connor

Współkonsekratorzy

Francis Walmsley
Patrick Kelly

Thomas Matthew Burns SM (ur. 3 czerwca 1944 w Belfaście) – brytyjski duchowny rzymskokatolicki, marysta, w latach 2008–2019 biskup diecezjalny diecezji Menevia, wcześniej w latach 2002-2008 ordynariusz polowy Wielkiej Brytanii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wstąpił do zgromadzenia marystów w Paignton[1] i w nim złożył profesję wieczystą 12 września 1971[2]. Święcenia kapłańskie otrzymał 16 grudnia 1971. Przez 15 lat nauczał ekonomii w szkołach zakonnych. W 1986 wstąpił do ordynariatu polowego, gdzie pełnił funkcję kapelana marynarki wojennej. W latach 1992-1993 był ekonomem generalnym swego zgromadzenia, zaś od 1993 ponownie służył w ordynariacie. W 1998 został wikariuszem generalnym diecezji[2] oraz kapelanem honorowym królowej Elżbiety II[1].

24 maja 2002 papież Jan Paweł II postawił go na czele ordynariatu polowego Wielkiej Brytanii[2]. Sakry udzielił mu 18 czerwca 2002 kardynał Cormac Murphy-O’Connor, ówczesny arcybiskup metropolita Westminsteru. 16 października 2008 papież Benedykt XVI przeniósł go na urząd biskupa Menevii[3], jego ingres do tamtejszej katedry odbył się 1 grudnia 2008[1].

11 lipca 2019 przeszedł na emeryturę[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Biography. Diecezja Menevia. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).
  2. a b c RINUNCIA DELL’ORDINARIO MILITARE PER LA GRAN BRETAGNA E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2002-05-24. [dostęp 2019-01-11]. (wł.).
  3. RINUNCIA DEL VESCOVO DI MENEVIA (GALLES) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2008-10-16. [dostęp 2019-01-11]. (wł.).
  4. Rinuncia del Vescovo di Menevia (Galles). vatican.va, 2019-07-11. [dostęp 2019-07-15]. (wł.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]